Zamanı tutamıyoruz. Rüzgar gibi biraz, orda olduğunu biliyoruz, etkilerini görüyoruz ama gerçekten göremiyoruz.Her ikisinin de kapılarında, boylarını çentikleyip yanına tarih kazıdığımız boy ölçme işaretleri var. Çok sevdiğim bir arkadaşım vermişti bu fikri. O da kızlarının boylarını çentikliyor zaman zaman, yanına da tarihi yazıyor. Eylül gibi taşınacağız ve boy çentiklerimizi de aynı şekilde tarihleriyle birlikte hem oğlumun hem de kızımın oda kapılarına taşıyacağız. Geride bırakılamayacak bir hatıra...
Düzenlenecek bir yığın fotoğraf var bu arada. Dijital makinalar çıktığından beri de fotoğraf işini toparlamak zorlaştı. Albümler için ayrı bir oda gerekecek bize bu gidişle. Eskisi gibi değil ya artık, 36 pozla sınırlı olmayınca ipin ucunu kaçırıyoruz. İş fotoğrafların bastırılmasına gelince de eleme yapmak çok zor oluyor. Bekledikçe de birikiyor. Bir yerden başlamalı...
12 yorum:
ben de arkadasima hediye etmistim, yaklasik 1.5 metrelik bir zurafa ciktisini kartona yapistirip duvarlarina asmistik annelog:) zurafanin uzerinde 10 cm lik celtikler vardi.. ogluma yapamadim henuz.. iyi ki hatirlattin.. album konusunda ise, cok haklisin dijital makinalar hem cok kolaylastirdi hayati, ama bu acidan sorun oluyor.. 6 ayda bir kere album yapiyorum ben secilmisleri bastirip.. sanirim baska caresi de yok..
benimde var basılmayı bekleyen dunya kadar fotograf ama tembel anne hazırlayıp bastıramıyor bir turlu;))
Annelog, her ikisinin de boy çizelgeleri var bizde de :) ben gardolabın( böyle mi yazılıyordu?) kapısına yapıştırdım, büyüdüklerini görmek çok keyif veriyor:)Dijital makine konusunda da çok haklısın, binlerce fotoğraf oldu ve hep bastırılacak diye sırada bekliyorlar, demek herkes aynı şeyden şikayetçi....
İyi fikirmiş Elmaşekeri:) Bizde öyle bir cetvel hemen yırtılacağı için, kapının ahşap kasasına kazıyoruz:)
Hah ben de öyleyim işte Sevil, tembel!!:))
Evet galiba hepimizde var bu durum Zeyno:)Tembelliği de bırakmak lazım artık.
Annelogcum, arkadaşım olmanın ötesinde bir anne bloğunu okumanın avantajlarından biri bu olsa gerek. 40 yıl düşünsem böyle bir boy çizelgesi aklıma gelmezdi :) geleceğin annesi olarak aklıma biryere kazıdım bu fikri :)
Beğenmene çok sevindim Yaz:)İyi fikir bence de:)
ANNELOGcgm kesinlikle katiliyorum geride birakilamayacak bir hatira o. Biz de yegenlerim icin duvari boyamayi erteleyip durmustuk:))
Digicamler ise gorunen o ki hepimizde ayni sorun seklinde. Ben CD kopyasi yapıyorum baski yerine, ama bir yandan da dusunuyorum CDler zaman icinde yipranip yokolacakmidir acaba diye- teknik olarak bilene sormak lazim. Video kasetlere hicbirsey olmadi 20 yilda ama CDleri bilemiyorum. Ya da hafiza kartlara gecirmeli. Zatengitgide TVlere bile baglanir hale geldi. Artik oturup kucakta albumbakmak yerine TVye veya bilgisyara takip sunum seklinde izlemek daha bile iyi olabilir, ne dersiniz? Ben de daha karr veremedim de bir turlu dusuncelerimi size sorayim dedim- cok uzun oldu:))
Yok uzun olur mu çok hoş yazmışsın Kuğu:) Benim tersihim fotoğrafa dokunabilmek olmuştur herzaman. O yüzden kağıda geçmeyip elimde evirip çeviremeyince rahat edemiyorum:)
İki kere boy çizelgesi yapıştrıdım ikisinide yırttı çocuklarım.Ben kıyafetlerden anlayabiliyorum.hala digital fotom yok ama almayı düşünüyorum olsaydı gerçekten iyi olurdu.Bugün Beykozdaki pikniğimizi çeker bloğuma koyardım.
bende resimler konusunda senin gibi dertliyim birak birde pc ye bisi olsa butun resimler ucacak:)) digital cerceve gordum biraz pahali 300 ytl cik ama istedigin resmi yukluyorsun...
bugün sanki hiç işim yokmuş gibi fotoğrafları düzenleyeyim dedim şimdi de senin yazınla karşılaştım. evet 36 ile sınırlı olmayınca ipun ucu kaçmış gerçektende çünkü bir hevesle başladığım işi başka bahara erteledim :)
sevgiler..
İyi olurdu Gazel Vakti, benim de sürekli bende kalan makinam yok. idare ediyoruz.
Aman Mom, hiç olmazsa CD'lere kopyala, ya birşey olursa?
Ben de ilk aşamayı halledip hepsini masanın üzerine yığdım Vildan. Ama bak şu tarih oldu hala girişmedim senin gibi:))
Yorum Gönder