Pazartesi, Şubat 05, 2007

Çocuklar (!) İçin Tiyatro

Yarıyıl tatilinden de faydalanarak çocukları her hafta bir etkinliğe götürüyoruz kızlarla. Fırsat bulup yazamamıştım, bir önceki hafta Tiyatro Alkış'ın Ben Çöp Değilim adlı oyununa gitmiştik. Yayla Sanat Merkezi'nin geniş salonu, hava soğuk olmasına rağmen oldukça doluydu. Oyun hem esprili, hem de öğreticiydi. Oyunun müzikleri sahnede canlı olarak yapıldığı için daha da ilgi çekici oldu çocuklar için. Kızım en çok bir çöp tenekesinin nasıl olup da konuşabildiğini merak etmiş, iki bölüm arasında sordu hemen. Çocukların hepsi pür dikkattiler, sıkılmadan da seyrettiler sonuna kadar. Ve oyunun mesajı da bence çok önemli idi. Saati de öyle bir denk geldi ki, tam ufaklığın uyku saatinde başlayıp, uyanacağı saatlerde de eve dönebileceğimiz bir arada idi. Çok iyi oldu.
Bu haftasonu da Müjdat Gezen Sanat Merkezi'nde sahnelenen Taş-in-san isimli oyundaydık grupça. Cumartesi olmasına rağmen küçük salonun yarısı bile dolu değildi. Nedense bu oyunda bir öncekinde aldığım keyfi bulamadım ben. Arkadaşlarımızla iyi geçinelim mesajının yanında, hem çocuklara hem de anne babalara verilen üstünkörü mesajlar verilmeye çalışılmış ve bolca ağız oynatmalı teypten şarkılar eşliğindeki danslar, toplamda biraz özensiz bulduğum bir oyun çıkartmış ortaya. Ama oyuncu abi ve ablalar çok başarılıydılar. Zaman zaman çocukları da oyuna katmayı bildiler. Bir de anlayamadığım bir şey bu oyunda da dikkatimi çekti. Çocuk oyunlarında kostümlere ve hatta bazen dekora önem verilmiyormuş gibi görünüyor nedense. Yırtık pırık kıyafetler, sahnede toz içindeki halılar, özensiz araç gereçler olmamalı diye düşünüyorum. Canlı müzik olması harika ama olamıyorsa şarkıların kayıt kalitesi iyi olmalı, en azından sözleri anlaşılmaz boğuk gürültüler şeklinde çıkmamalı. Çocuk seyircilere çok daha fazla önem verilmeli her konuda. Taş-in-san'ın hemen ardından ücretsiz olarak sahnelenen Mıknatıs Çocuk oyunu vardı. Biz kalamadık ne yazık ki.
Gittiğimiz her iki oyunda da çocukların aldığı keyif yanında, anneler olarak bizim, birlikte olmaktan dolayı daha çok eğlendiğimizi ve keyif aldığımızı söylemeden geçemeyeceğim. Oyun sonunda bir sonraki gideceğimiz oyun ne olsun diye konuşmaya başlamıştık bile.
Tüm çabamız çocuklar için. E bu arada biraz da bizim eğlenmemizin hiçbir sakıncası yok. Değil mi?

11 yorum:

Alphecca dedi ki...

Bizde bahaneyle yaşayamadığımız çocukluğumuzu yaşıyor olmayalım annelog :)

Şubat ayı etkinliği için çalışmalar şimdiden başladı belirteyim.

BoriPori dedi ki...

sumrucum sorma! biz de dün poyraz ile ilk tiyatro deneyimimizi yaşayacaktık ama hevesim kursağımda kaldı çünkü poyraz tiyatrodan çok korktu! halbuki bu yaşlarda bora ile tiyatroya gittiğimi hatırlıyorum. Sahneye çıkan oyuncuların bağrışmalarıyla boynuma bir atladı yavrum "korkoooomm" diye apar topar çıktık oyundan. hiç eve girmek istemeyen çocuğa eve gidelim mi diye sordum, hıhııııı diye cevap verdi.. neden böyle korktu anlamadım.. aferin onur'a!

Kuaybe dedi ki...

benim de oğlumu alıp tiyatrolara gideceğim günler gelir inşaallah.. çok özendim gerçekten :))

Ayçiçeği dedi ki...

Doğru gözlemlemişsiniz. Biraz özensiz oluyor çocuk tiyatrosu:(
Belki bedava değil de, ücretli olsa, ve bu gelir sahne dekoru, tesisatı ve kostümler için harcansa daha mı iyi olurdu acaba? Yine de çok iyi yapmışsınız. Ben de götürmek istiyorum oğlumu, ama hava o kadar soğuk ki ,bir de öksürük başladı :(
Bu arada siz de eğlenmenize devam edin. Hep çocuklar eğlenecek diye birşey yok ya :))

Annelog Atölye dedi ki...

İlk ne zaman tiyatroya gittim hatırlamıyorum ben ama kesinlikle tek haneli yaşlarımda değildi:)

Yok Ebruş, beyler evde kaldılar. Biz hatunla gittik. Ufaklıklar için erken diye düşünüyorum ama acaba denesek mi de demiyor değilim:)

Göz açıp kapayana kadar gelecek hem de Minik Meleğin Annesi:)

Kesinlikle daha özenli olmalı Ayçiçeği. İyileşince mutlaka gidin, değişik bir deneyim olacaktır:)

sevil dedi ki...

tiyatroyu bende cok seviyorum oglan tatile gitti eskisehire burda olsaydı ikisini bir götürecektik henüz kızı hic götürmedik eminimki cok zevk alarak seyreder.

bu arada sobeledim seni bloguma bakarsın

Annelog Atölye dedi ki...

Çocukları küçükten alıştırmak lazım bence Sevil. Ufaklığı ben de götürmedim henüz. Bir sonraki sezona gider artık herhalde.

Tiyatro Alkış dedi ki...

Merhabalar;
Oyunumuzla (Ben Çöp Değilim) ilgili olarak yazmış olduğunuz güzel sözler bizleri çok mutlu etti. Farklı tarzlarda olan diğer oyunlarımızla ilgili yorumlarınızı ve eleştirilerinizi de bekliyoruz...

http://www.tiyatroalkis.com

Annelog Atölye dedi ki...

Merhaba Tiyatro Alkış:)
İlk defa bir tiyatroya hitap ediyorum:) Asıl biz teşekkür ederiz, günümüz koşullarında özveriyle çalıştığınıza eminim. Başarılarınızın devamını dilerim. Görüşmek üzere, sevgiler:)

gulece dedi ki...

ben de cok istiyorum kizimi tiyatroya goturmeyi.sinemadan cok tiyatroya ama..daha ikisine de gitmedik.3 yasi dolduralim da gidelim diyorum.sonra acaba sikilir da kacar mi diye dusunuyorum, cok hareketli,yerinde durmayan bir cocuk da..neyse,bir yerden baslayacagiz elbet:)

Annelog Atölye dedi ki...

Tabii tabii, ilk denemede olmasa bile gözaçıp kapayana kadar hayretler içinde sahnedeki oyuncuları seyreder bulacaksın:)