Çarşamba, Aralık 24, 2008

Yuvarlak Masa Toplantıları

Birkaç haftadır her Çarşamba günü, oğlumun okulunda sekiz birbirinden farklı anne olarak, psikolojik danışman liderliğinde toplanıp, iletişim ile ilgili "yuvarlak masa" toplantıları yapıyoruz. Konuşulan konu ise "anne babalar için etkili iletişim" diye özetlenebilir. İlk başlarda bir miktar sıkılmıştım ama konular ilerledikçe, benim merak edip ilgilendiğim bölümler başladıkça, bir sonraki haftayı iple çeker oldum. Bugünün konusu "iletişimde engeller" idi mesela. Kelimeleri ne şekilde dizip, biraraya getirip, karşımızdakine ne dediğimiz, konuşmanın ne yöne gideceğinde temel belirleyici. Hal böyle olunca, öncelikle çocuklarımla, ama kaçınılmaz olarak tüm çevremle konuşmalarımda, farketmeden (tamam, bazen farkederek) yaptığım hataları görmeye başladım. Bu iyi birşey. Hataları görmek yani. Çokça da iyi yaptığım iş olduğunu, çoğu tavrımın doğru olduğunu görüp sevindim. İletişim ile ilgili kitaplar okudum ve okuyorum ama "interaktif" bir çalışma daha faydalı oluyor sanırım. Durum analizleri yapıyoruz bazen. Çeşitli sorulara cevap verirken aslında daha önceleri farketmediğimiz noktalar buluyoruz. Ve açık konuşuyoruz. Herkesi oldukça samimi ve "daha iyi" anneler olma yolunda son derece istekli ve iyi niyetli buluyorum grupta. Tabii hiç baba yok aramızda.
Bir de görüyoruz ki, herkesin sorunları var, başetme yöntemleri var ya da yok, ama bir şekilde birinin diğerine faydalı olabileceği konular çıkıyor. Parent Center'ın geçen haftalardaki konularında vardı. Mükemmel ebeveynler olmaya çalışırken hata yapmak son derece doğal. Kasılmak, üzülmek, etrafı germek, herşey mutlaka doğru olsun diye üstün didinmelere kalkışmak, keskin sirke küpüne zarar hesabı biraz. Evet daha iyi olacağız ama hataların olması da çok doğal. Hem, çok sevdiğim (ve korktuğum) yaşlı bir bilgeden öğrendiğim sözde olduğu gibi: Anne mutlu ise, herkes mutludur!
Bolca da gülünüyor bu arada. Eğitmenimiz yaşça hepimizden küçük ancak bilgili ve ilgili. Konuşurken kendine saygı duydurtmasını, kendini dinletmesini biliyor. En kıdemli anne ise benim, birkaç adım ileriden de örnekler verme, soru sorma şansım oluyor. Çok da güzel oluyor.
Bakalım haftaya neler öğreneceğiz.

4 yorum:

Tabiat Ana dedi ki...

mutlu yıllar sevgili annelog :)

Emre dedi ki...

Selam özlemişim seni okumayı kaldıki bende uzun zamandır yazmıyorum, yazmama durumları ile ilgili yazını okudum hatta alıp kendi postuma kopyalayıp yapıştırasım geldi:), bende anaokulunda çalışıyorum artık ve inanılmaz bilgi edinmeye başladım işetişim konusunda (henüz bir çocuuum yok) lakin uygulama konusunda nasıl olur bilmiyorum bunuda çocuk olunca anlarız herhalde. Öpüyorum çok iyi yıllar ve yeni işin için çok sevindim.:)

nimetin.blogspot.com dedi ki...

ben biraz sabit fikirliyim. benim doğrum her zaman doğru gibi geliyor. kim ne derse desin ben yine kendi bildiğimi yapiyorum.
değişmeye çalışıyorum ama olmuyor.

nimet

Annelog Atölye dedi ki...

Tabiat Ana, Emre ve Nimetçim, affedin geç yazdım. elim birşeyciklere gitmiyor bu ara.
Çok teşekkürler uğradığınız için hepinize..