Cuma, Ocak 05, 2007

Unutmadan...

Gözlerimizin önünde iki tane birden mucize gerçekleşiyor. Biraz rüya gibi. İnanması vakit alıyor, gerçek olduğu bir süre sonra anlaşılabiliyor ancak. Beklenmedik anlarda şaşırmak, ne diyeceğini bilememek, küçücük kafalarından geçenlerin müsade ettikleri kısımlarına seyirci olmak, tek kelimeyle muhteşem.
Patlamaya çalışan iki azıllı azı dişinden dolayı uykusuzum biraz. İşler birikmiş bekliyor. Vitamin biraz çabuk etkilese iyi olacak, yoksa bugün yapmam gerekenleri yapamadan haftayı bitirmem gerekecek. Fazla uzatmadan, aklımdakini yazıp hemen çalışmaya başlamalıyım.
Dün akşamki ödev konularından biri evinizin etrafında gördüklerinizi çizinizdi. Bir fırsatını bulup yanında çizimine bakarken dedi ki:
-Anne, okulda bir arkadaşım var. Resimlerime bakıp beğendini söylüyor. Ama aslında iyi olmamış diye düşünüyor. Gözlerinden anlıyorum (!)
Söyleyecek birşey bulamadım. Gözlerimdeki şaşkınlığı gizlemeye çalıştım ama başarılı olabildim mi bilemiyorum. Söylenmeyenleri de neredeyse bir yetişkinden duyulacak şekilde yorumlamaya başlamış. Hep dürüst olmaya çalışsak da, daha dikkatli olmak lazım. Duyargaları bu kadar hassas, alıcıları bu kadar açıkken ve durmadan gözlemliyorken, çelişkiye düşmemek gerek. Dikkat etmek gerek.

9 yorum:

Nilüfer dedi ki...

Biz dişlerimizi çoktan tamamladık ve bu kadar sıkıntı çekmedik. her çocuk nasıl da farklı gelişiyor... Kolay gelsin, küçük beye de geçmiş olsun.

Küçük hanıma da aferim, çok hassas bir çocuk.. Ve de ne güzel ki şimdiden içten olanla samimiyetsizi ayırdediyor. Kimbilir daha neleri farkındalar da biz bilmiyoruz...

zeyno dedi ki...

Annelog ah bu çocuklar var ya, onlar için artık ne diyeceğimi bilmiyorum.Sanırım bizler çok geriden gelmişiz çok...

Annelog Atölye dedi ki...

Tabii her çocuk çok farklı yaşıyor bu dönemleri. Bizim de a kaldı atlatacağız Nilüfer:) Ve kesinlikle herşeyin farkındalar:)

Öyle Zeyno, şimdiden böyleyse ilerde ne yapacağız ki biz?:)

cenebaz dedi ki...

Ufaklığa geçmiş olsun. Kızınsa çok hassas. Ama güzel bir şey de. Kimse onu kandıramayacak.

nimetin.blogspot.com dedi ki...

kız çocukları hep böyle sanırım ya:) sonra büyüyünce bizimki etraftan çok şey bekleyip çok azına kanaat getiren anneler olacaklar:)))

nimet

Zehra dedi ki...

maşallah yaa :) ama bence sende süpper bir annesin ;) çok güzel bir duygu sanırım sen böyle yazınca diyorum ki yeter kısım zehra evlen hadi hemencecik bir bebek yap :D kolaydı desene :P hehehehe yaff ben bir büyüyim önce :P kocamannn öpüyorum seni güzel bir hafta sonu diliyorum size ailecek :))

YAGMUR dedi ki...

gecmis olsun
bu cocuklar hangi arada buyuyorlarda boyle her seyin farkina variyorlar
iste her soyledigimize her hareketimize dikkat etmemiz gerekiyor onlar herseyin farkindalar

Zehra dedi ki...

günayydınnnnnnnnnnnn :) nirdesinnnn :)

Annelog Atölye dedi ki...

Umarım dediğin gibi olur Çenebaz:)

Oğlumda nasıl olacak diye merak ediyorum Nimet:) Bekliyorum.

Burdayım Zehracım:))Teşekkürler sözlerin için, sadece küçük kesitler günlüğümdekiler. Bence önemli ayrıntılar. Yazmadığım kısımlarla topluca değerlendirmek gerek ki, sonucu ancak 20-25 yıl sonra alırız diye düşünüyorum:)) Annelik kesintisiz ve benzersiz bir durum ve dilerim ki sen de en güzelinden yaşarsın bu mucizeyi.

Çok doğru Yağmur:) Biz bu kadar uyanık mıydık hiç hatırlamıyorum. Ben pek değildim galiba hatırlamadığıma göre:)