İstanbul Turları #1

İç kargaşadan yazmaya fırsat bulamamıştım. Geçtiğimiz haftasonu sanırım toplamda dördüncü kez ve ilk defa oğlum için, Darıca'daki Hayvanat Bahçesi'ne gittik. Hava da ne sıcak ne soğuk ve tam da dışarıda dolaşma iklimiydi. Çok güzeldi. Kızımı da ilk oğlum kadarken getirmiştik sanırım. Akvaryumların önündeki bariyerlere zar zor yetişiyordu.
Oğlum için müthiş bir gezi oldu. Bir iki gün sonra neler görmüştük dediğimizde at, tavşan bir de anlayamadığımız bir hayvan ismi saydı ve gözleri boncuk boncuk halde, gezdiğimiz yerleri düşündü muhtemelen.
Keçilere ve ponilere bebe bisküvisi ikram ettik. Aslanların güzelliğine hayran olduk. Maymunlarla epeyce oyalandık. Avuç içine rahatlıkla sığabilecek bir bebek maymunu seyrettik uzunca bir süre. Her bir kafesin önünde, içindeki hayvanla ilgili konuştuk mümkün olduğu kadar. Her ikisi de çocuk parkındaki oyuncaklardan boylarına uygun olanlarını denediler. Çoook yüksek olan kaydırağın en tepesine kadar çıktı kızım, giderken de deneyeceğim diyordu ama, kaymaya cesaret edemedi. Önemli değil, sanırım ben de çekinir kaymazdım oldukça yüksek dedim. Belki seneye deneyebilir. Eğimli her türlü yerden korktuğum için benim asla deneyebileceğimi sanmıyorum.
Flamingoları çok sevdim bu kez ben. Hem kafes içinde de değillerdi, tıpkı leylekler gibi. Demek ki gönüllü olarak konaklıyorlar orada. Hoş, mekan da gönüllü olunmayacak gibi değil.
Bir de timsahları tutan tek kat kalın cam çatlamıştı. Bir kuyruk darbesinde tuzla buz olur mu acaba diye düşünmeden edemedim, farkettirmeden bizimkileri çekiştirip erkenden bölümden çıkalım diye çabucak kapıya yöneldim. Nerden gelir böyle şeyler aklıma bilemiyorum. Etrafa bak, keyfini çıkar değil mi? Yok! İlla ki ihtimalleri hesaplayıp duracağım. İstemiyorum ki ben böyle olsun...
Sonuç olarak, çok keyifli bir gündü. İyi ki gitmişiz.