Dikkat Sınav Var!

Haftaiçinden planlamıştım. İlk yarıda kahve, ikinci yarıda patlamış mısır keyfi yapabileceğim, en çabuk gidip dönülebilecek ama düzgün bir sinemeda film seyretmeyi hayal etmek bile heyecan vericiydi.
Başarıyla planımı uyguladım.
Onbir matinesi başlamadan yarım saat de etrafa bakındım. Kendi adıma fazlaca film seçeneği yoktu. Zira korku filmlerini oldum olası seyredemem. Yavru kuşlar olmadan çizgi filmlere gitmenin bir eğlencesi yok. Vampir filmleri de hep aynı konu işte. Geriye tek bir film kalmıştı ki, zaten ilerisi için ergenlik çağına ait her türlü konu merakımı cezbediyor, Sınav filmine gitmeye karar verdim.
İlk sahneden sonuna kadar, gülmek ve ağlamak arasında mekik dokuyarak, nefis bir iş çıkarmışlar diyerek seyrettim filmi. Kendi ÖSS zamanlarımı hatırladığım gibi, ileride sistemin nasıl olacağı ve çocuklarımızın nasıl bireyler olacaklarıyla ve bizlerin onlara ne şekilde tepki veren ne tip anne babalar olacağımıza kadar pek çok şeyi de bir yandan düşünmeden edemedim. Sahne geçişleri, geriye dönüşler, oyuncular, müzik, hikaye, inandırıcılık, hayatımızın bir dönemine tutulmuş enfes bir aynaya dönüştürmüş filmi.
Oldum olası gümbür gümbür marş tadında müzikler beni etkilemiştir hep. Gece Yolcuları'nın Babeyli şarkısı başta olmak üzere fondaki tüm şarkılar yerli yerinde ve kullanıldığı sahneye kuvvetli tatlar ekliyordu. Eleştirmenlerin ne dediklerini bilemiyorum ama sıradan bir izleyici olarak ben böyle bir film yapılmış olmasından gurur duydum. Görmek gerek.
Film müziklerinin CD'sini dinliyorum Cumartesi'den beri. Kulaklarım için iyi bir değişiklik oldu.
Ben döndükten hemen sonra oğluşum uyandı ve kızım da gayet keyifliydi. Yokluğumda hiçbir problem çıkmadığını görmek keyfimi kat kat arttırdı. İçimde cılız da olsa duyduğum beni huzursuz eden ses yok oldu. Sanırım bir daha yapacağım.