Üzgün

Her sabah neşeli doğamıyor güneş. Anlık da olsa anneler de çam devirebiliyor. Anneler de üzebiliyor çocuklarını. Oysa ki, tüm haftasonu boyunca bana yazılar yazdın kalpler içinde, kartlar verdin ellerinle boyadığın ve okul kermesinden alınma pembe inci boncuklu küpelerim bile varken, ha bir diğer hediyem de içi lavantalı güllü kırmızı keseciğimden hala mis kokular yayılıyorken, seni bu sabah kırmasam ne iyi olacaktı. Bakışın aklımda, öyle ufacık, öyle kırgın ve öyle üzgündü ki gözlerin, akşam olsa da sana sıkı sıkı sarılsam diye çabucak geçsin saatler istiyorum. Gözlerimin önünde o kadar hızla büyüyorsun ki, bocalıyorum.
Akşam olsun biran önce, gözlerinde gülücükler göreyim. Bu akşam birlikte uyuyalım. Uyumadan önce de bol bol konuşalım. Akşam olsun biran önce.