kimiz biz?

Normal sıradan insanlarız. Eşim ve ben aynı meslekten olmanın avantajlarını yaşıyoruz. Aynı konularda konuşabiliyor olmak çok rahatlatıcı oluyor.

Tabii iş dışında evde iki enerji tavşanı bizi bekliyor oluyor. İş dönüşü kapıdan içeri girdiğimde, üzerime doğru dört koldan gelen taarruz, herhalde olabilecek en güzel istilaya dönüşüyor bir süre sonra. Boynuma asılı kalmış kızım ve bacaklarımda neredeyse yürümeye başlayacak olan oğlum olmak suretiyle paltomu çıkarmaya çalışmak, bir anda dış dünya ile bağlantılarımı kopartıp, farklı bir boyuta ışınlayıveriyor beni.

Yaptığım en güzel ve en doğru iş anne olmak. Tabii insanın bu konuda iyi bir ekip arkadaşına ihtiyacı oluyor. Onsuz yapamazdım. Eşim olmadan asla...

Gerçekten bir amacı olmalı hayatın. Yoksa rotasız bir geminin zavallılığında bir yaşam boşa harcanmış bir servet gibi. Bazen amacın nedir senin diye soruyorum kendime. Çocuklarım olduktan sonra pek fazla bu konuda vakit harcamıyorum çünkü cevap benim için çok netleşti. Amacım, ikisinin de kendi ayakları üzerinde durabilen ve iyi ki doğmuşum, iyi ki yaşama katılma şansım olmuş diyebilen insanlar olabilmeleri.
Her dakika mutlu olmak imkansız ancak onları öyle silahlar ve anahtarlarla donatmalıyım ki, üzüntü ve zorlukların da yaşanılması gerektiğini bilecek kadar güçlü olsunlar. Yılmasınlar. Öğrenmeye açık ve aç olsunlar. Dürüst ve saygılı olmanın erdemini bilsinler. Güçsüzleri korumanın, güçlüye karşı hakkını savunmanın gerekirse yeldeğirmenleriyle savaşmanın asaletini öğrenebilsinler. Denemekten ve yanlış yapmaktan çekinmesinler. Soru sormanın ve cevaplar bulmanın keyfini çıkarsınlar. Zamanı geldiğinde, kanatları yeterince kuvvetlendiklerinde, uzun bir uçuşa hazır olsunlar. Kendi hayatlarının lideri olmayı, yönetilmeyi bildikleri kadar yönetmeyi de bilsinler. Hata yapmanın hiçbir yanlış tarafı olmadığını, ancak bundan ders çıkartılmamasının gerçek hata olduğunu öğrensinler. Sevsinler. Tutkuyla yaşasınlar hayatlarını.

Kızıma hamileyken başladım çocuklar ve bebekler ile ilgili kitaplar, web sayfaları okumaya. Okudukça birşey farkettim. Her nekadar çocuklar ve bebekler ile ilgili olsa da, aslında temelde insanı okuduğumu ve pek çok kuralın büyüklerin dünyasında da geçerli olduğunu gördüm. Bakış açım değişti.

Önümüzdeki günlerde, okuduğum kitaplardan bahsetmek istiyorum. Site içinde ne şekilde bir format kullanmam gerektiği ile ilgili biraz desteğe ihtiyacım var. Bunu hallettikten sonra, her birini buraya kayıt edeceğim. Bu kitaplar bana son derece güzel şeyler kattıkları gibi, bir gün bir kişinin dahi olsa hayatını etkiyebilme şansını verebilirler belki.