Pazartesi, Aralık 18, 2006

...

Her bir gün, tetriste aşağı düşen şekiller gibi geliyor bana. Ne kadar iyi yönlendirilirlerse, ne kadar iyi evirip çevirirseniz, o kadar az boşluk kalacak şekilde yerine oturuyor herbiri. Yetişemedikleriniz bir kez düştü mü, ne kadar boşluk kalırsa kalmış olsun, bir daha düzeltilemiyor. Yeni düşen şekille ilgilenilse de hemen, o yerine oturmamış şekillerde kalıyor bir süre akıl.
Haftaiçinin koşturmacasına en iyi gelen şey Cumartesi'nin sakinliği. Bir de Pazar'ın keyifli hareketliliği. Ne kadar az boşluk kalırsa o kadar iyi. O kadar dolu. O kadar iç rahatlığı. O kadar doygunluk. O kadar hayat..
Yeni bir hafta..Şekiller düşmeye başladı bile...

15 yorum:

Asortik Krep dedi ki...

Çok klasik olacak belki ama ne güzel de anlatmışsın :)

sevil dedi ki...

bu kadarmı guzel anlatılırdı bu hayat???

cenebaz dedi ki...

Uzun zmandır bloglara girememiştim. Geri döndüğüne çok sevindim. Yalnız bir alttaki cümbüş postunu okurken inan nefes nefese kaldım. Ama sonra düşündüm, 3 yıl öncesine kadar ben de öyleydim. Yşarken o kadar zor gelmiyordu ama okuması daha zormuş.))

Annelog Atölye dedi ki...

Beğenmene çok sevindim Asortik:)

Çok teşekkürler Sevil, beğenmene sevindim:)

Dediğin çok doğru Çenebaz, okuması daha zor:)))

EBRU dedi ki...

Sevgili Annelog ben de senin gibi yoğunluktan ne oğullarımın sayfasına yeni post ekleyebiliyorum ne de blog arkadaşlarımın sayfasını ziyaret edebiliyorum. Çok istiyorum ama vakit bulamıyorum. Bir önceki postunu okudum ve aynen benim ev halimi gördüm. Hayatımız sürekli bir koşuşturmaca. Ayrıca döndüğüne çok sevindim. Ben de son zamanlarda nadiren de olsa yazmaya çalışıyorum. Sevgilerimle...

Annelog Atölye dedi ki...

Sen de hoşgeldin Ebru:) Ben de fazlaca dolaşamıyorum. ama kaçamak da olsa bakmaya çalışıyorum. Koşturmaca sahnelerimiz hep aynı desene:)

ibeking dedi ki...

süper benzetme olmuş annelog..çok iyi anladdıımmm

KUGUU dedi ki...

TETRIS ha....:)) eskiden ruyamda bile gordugum, veya mesela tv seyrederken insanlarin omuzlarina yanina bosluklara evirip cevirip gozumde yerlestirdigim tetris bu:)) Ama bu ne guzel bir benzetme ne guzel kisa ve oz anlatim sevgili ANNELOG.

Annelog Atölye dedi ki...

Teşekkürler İbeking:)

Ben sadece üç dört kez oynamışımdır bu oyunu Kuğucum. Ama şimdi hep oynuyorum gibi geliyor:)

Adsız dedi ki...

Günaydın :))
Ben bir ara müptelasıydım bu oyunun annelog. En hoşuma gidende yeni gelen bloklarla üst üste birikmiş blokları sıfırlayabilmekti. Tuhaf bir başarı duygusu veriyordu bana. Şimdi hayatı böyle yığa yığa yaşıyoruz belki ama sanırım çocuklarımız yetiştiğinde aynı hazzı yaşayacağız. O zaman böyle koşuşturmacaların olmayacağını umuyorum. Olsa olsa haftada bir iki torunları bize satarlar o kadar :)

Aslı Cin dedi ki...

Ann, çok iyi bir benzetme yapmışsın doğrusu, aklıma gelmemişti :) Nereye yönlendirirsek oraya şekilleniyor hA? bUNU UNUTMAYACAĞIM.

Annelog Atölye dedi ki...

Neşelicim sen misin?:)

Beğenmene sevindim Aslıcım:)

Adsız dedi ki...

Benim benim, yine unuttum :))))))
Neşeli

Pratik Anne dedi ki...

Cok guzel ifade etmissiniz. Herkes ayni seyi yazmis herhalde ama bizim ifade edemedigimiz, bir cogumuzun icinde olan duygulari kelimelere dokebilmissiniz.

Annelog Atölye dedi ki...

Hoşgeldin Pratik Anne:) Teşekkür ederim:)